در دنیای پرتحول امروز، زیربنای اقتصادهای صنعتی، از محوریت منابع به سمت محوریت سرمایههای فکری جابهجا شده و به همین دلیل عامل دانش بهصورت روزافزون پراهمیتتر میشود. در چنین شرایطی شکل جدیدی از سازمانها مورد نیاز است: سازمانهایی که به عنوان سامانههای مبتنی بر دانش شناخته شده و اصطلاحا شرکتهای دانشبنیان نامیده میشوند و عاملی حیاتی برای توسعه اقتصادی در یک کشور هستند. در واقع این شرکتها موتور رشد و توسعه محسوب میشوند. پس شکوفایی و رونق شرکتهای دانشبنیان باعث نیل کشورها به سمت اقتصاد پایدار، دانش محور و پیشرو خواهد بود.